Σιδηροδρομικός σταθμός Βασιλικού Μεσσηνίας

Ο Σιδηροδρομικός σταθμός Βασιλικού Μεσσηνίας του ΟΣΕ ήταν μέρος  της μετρικής γραμμής Πειραιά -Αθήνα – Κόρινθο - Πάτρα – Κυπαρισσία - Καλαμάτα. Διαθέτει μία πλευρική αποβάθρα και βοηθητική δεύτερη γραμμή που εξυπηρετούσε την διασταύρωση δυο αμαξοστοιχιών, επίσης για πολλά χρόνια διέθετε  αποθήκη για την φύλαξη των εμπορευμάτων, η αποθήκη αυτή λειτουργούσε σε ένα εμπορικό  ξύλινο βαγόνι στο πλάι του σταθμού.

Ο σταθμός εγκαινιάστηκε από τους Σιδηροδρόμους Πειραιώς - Αθηνών - Πελοποννήσου (ΣΠΑΠ) το 1901 Αποτέλεσε μέρος του δικτύου των ΣΠΑΠ (Σιδηροδρόμων Πειραιώς - Αθηνών - Πελοποννήσου) μέχρι την κρατικοποίηση των ΣΠΑΠ το 1954 και την ενσωμάτωσή τους στους ΣΕΚ (Σιδηροδρόμους Ελληνικού Κράτους) το 1962. Από το 1970 ο σταθμός ανήκει στον ΟΣΕ (Οργανισμός Σιδηροδρόμων Ελλάδος).

Μέχρι το 2011 που καταργήθηκε το σιδηροδρομικό δικτύου της Πελοποννήσου ο σταθμός   εξυπηρετούσε τη σιδηροδρομική συγκοινωνία του χωρίου μας με τον υπόλοιπο κόσμο

Στην αρχική του μορφή  αποτελούνταν από δυο κτήρια ενωμένα, τη σημερινή του μορφή  πρέπει να πηρέ την εποχή του Β Παγκοσμίου πολέμου αφού το ένα κτήριο καταστράφηκε.

Ο σταθμός στο εσωτερικό του ήταν χωρισμένος σε δυο χώρους, ο ένας αποτελούσε το σταθμαρχείο  όπου ήταν το εκδοτήριο των εισιτήριων και ο χώρος ξεκούρασης του  σταθμάρχη και ένα δεύτερος χώρος που ήταν το σπίτι του αρχηεργάτη, στο πίσω μέρος του σταθμού υπήρχε αυλή και ξυλόφουρνος.

  Στο πλάι του σταθμού γινόταν η απόθεση του παλιού σιδηροδρομικού υλικού (ράγες, μπουλόνια,  τραβέρσες, κτλ) από την ομάδα  συντήρηση της γραμμής, το 1981 με ενέργειες του συλλόγου του χωρίου  ο χώρος  αυτός παραχωρήθηκε στον σύλλογο και στη συνεχεία έγινε η παιδική χαρά και η διαμόρφωση του περιβάλλοντος χώρου.

Τελευταίος στασιάρχης ήταν ο  Έλπης Παπαδόπουλος,  αργότερα ο συγχωριανός μας Νικό Λιακόπουλος νοίκιασε το σταθμό και για κάποια χρόνια τον λειτούργησε σαν πρακτορείο του ΟΣΕ.  Ήταν και η τελευταία φορά  που σταθμός λειτούργησε σαν εκδοτήριο εισιτήριων.

Μετά  την κατάργηση του σιδηροδρομικό δικτύου της Πελοποννήσου το 2011 τα κτίριο του σταθμού και ο περιβάλλον χώρος παραχωρήθηκε απο τον ΟΣΕ στο σύλλογο του χωρίου μας.

Απο το 2011 και μετά μόνο κάποια εκδρομικά τρένα πέρασαν απο τον σταθμό του χωριού μας, τελευταία φορά που σφύριξε το τρένο στο σταθμό του χωρίου μας ήταν  στις 26/03/2016 όπου θερμή υποδοχή επιφύλαξαν οι κάτοικοι του χωριού μας και  ο πολιτιστικός σύλλογος του χωριού  στους εκδρομείς φίλους του σιδηροδρόμου στην ολιγόλεπτη στάση που που έκαναν στον σιδηροδρομικό σταθμό του χωρίου μας προσφέροντας τοπικά εδέσματα για να καλωσορίσουν τους εκδρομείς στον τόπο μας.

Το Σεπτέμβρη του 2016 ύστερα από δυνατή βροχόπτωση καταστράφηκε μέρος της σιδηροδρομικής γραμμής που διέρχεται από το χωριό μας και έτσι πολύ δύσκολα  θα ξαναδούμε τρένο στο χωριό μας.

Ειδική αναφορά θα πρέπει να γίνει   και στο πιο αγαπημένο σημείο  του σταθμού, το  παγκάκι, που  εκτός από την διευκόλυνση της αναμονής  των επιβατών του τρένου, αποτέλεσε το σημείο συνάντησης και ατέλειωτης κουβέντας και πειραγμάτων  όλων μας με τους φίλους μας και τις παρέες μας, και σίγουρα  σε όλους μας ξυπνάει γλυκές αναμνήσεις.

Ο Σιδηροδρομικός σταθμός Βασιλικού με τη δημιουργία του το 1901 ήταν  η βασική  αίτια να δημιουργηθεί ο πρώτος μικρός οικισμός που εκτινόταν γύρω από τον σταθμό  αποτελούμενος κυρίως από οικογένειες από το Κατσούρα  και το Σούλι που στη συνεχεία με την προσθήκη και κάτοικων από άλλες γειτονικές  περιοχές  θα δημιουργούσαν το σημερινό Βασιλικό.

Όλα  αυτά τα χρόνια ο σιδηροδρομικός σταθμός αποτέλεσε το κέντρο αναφοράς και σημείο συνάντησης όλων των κάτοικων του χωρίου μας.